6. Extra speeltijd

De vrouw des huizes/eigenaresse is inmiddels terug van haar korte vakantie, en sindsdien is er ook meer werk, aansturing en structuur. Er zijn dan meteen wat hotelgasten én er staat ook een druk weekend voor de deur met de bijbehorende voorbereidingen in de keuken voor de lunch- en dinerbuffetten. Maamke wordt vooral ingezet in de keuken: hulp bij het broden bakken, appelmoes maken van zelf geplukte appels enz. In de keuken wordt nu namelijk ook al toegewerkt naar het Julbord: de (advent) periode van 5 weken voor kerst waarin de Zweed traditioneel met zijn gezin buiten de deur gaat eten. Dit restaurang (waarom die Zweden nou van die ‘t’ een ‘g’ hebben gemaakt?!) heeft in de afgelopen jaren een goede naam opgebouwd en vorig jaar was het alle dagen megadruk.
In opdracht van de heer des huizes/eigenaar mag Bart gemaaid gras, dat afgelopen zomer aan de rand van het terrein is verzameld, gaan verbranden. Het lijkt een ideaal mannenklusje: groot vuur maken, houthakken en (vooral nat) hooi verbranden. ’t Is heerlijk weer buiten maar na 5 dagen komt de rook ook uit z’n oren. De urgentie van deze taak ontgaat ons, maar blijkbaar ‘brandt’ het al een tijdje op hun to-do lijst.

Er is dus nu gelukkig vooral rondom het restaurant meer werk zodat we onszelf niet meer aan de gang hoeven te houden, maar tegelijkertijd krijgen we het gevoel dat ze het zonder ons ook wel zullen redden. Daarbij lijken ze nog steeds niet bijster geïnteresseerd om uit te zoeken hoe ze ons het beste in kunnen zetten.

De heer des huizes zal vlak voor het weekend voor anderhalve week met vakantie gaan en wij besluiten om aan te kondigen dat we ná dat komende (drukke) weekend verder zullen trekken.
In eerste instantie lijkt de mededeling aanvaard maar dan slaat ’s avonds bij de eigenaren de paniek toe en krijgen we een vrachtlading emoties en verwijten over ons uitgestort. Ze hadden weliswaar geen afspraken met ons gemaakt maar rekenden ongevraagd wél op ons in de periode dat de heer des huizes afwezig zou zijn.
Dilemma voor ons: houden we vast aan ons plan omdat we onze toegevoegde waarde niet echt zien en we ons niet echt ‘welkom/thuis’ voelen óf zetten we ons hier overheen en bieden we alsnog aan om langer te blijven?

We kiezen na een openhartig gesprek voor het laatste omdat onze insteek was om onbaatzuchtig voor anderen te werken en we daarbij ook niet willen vertrekken met het gevoel dat we een puinhoop achterlaten. Dus we blijven een kleine week langer en zullen ons volledig inzetten ondanks de nu ontstane, wat ongemakkelijke, situatie. We voelen hierbij ook dat we een grens tussen ‘geven’ (ons inzetten) en ‘weggeven’ nauwgezet zullen moeten bewaken..

Met de afwezigheid van de heer des huizes (alias ‘de naaktloper’) neemt de sfeer en de harmonie hier duidelijk toe. Dit is niet alleen merkbaar bij de vrouw des huizes, maar ook bij de andere workaway-ers en uiteraard bij onszelf. We voelen ons nuttig en met vereende krachten en toenemend plezier werken we ontspannen toe naar het einde van ons verblijf hier.

img_1227-op-maatVoor Billy is het hier een Walhalla: hij is uiteraard ook hier verzot op het vele wild in de omgeving en de workaway-ers zijn ook erg gek met hem: hij wordt veel geknuffeld en zelfs geborsteld.
img_0994-op-maatHij kreeg in Deventer al eens de bijnaam ‘tuinkijker’ en hij lijkt het nu ook zalig te vinden om over het water te staren. Dat wilden we wel een stapje verder brengen: zouden we Billy in de kano kunnen krijgen (en houden :-))? Een korte proefvaart is succesvol zodat we een langere tocht met hem plannen op een vrije dag. Lunchpakket mee en zo varen we het meer op naar een naastgelegen idyllisch watertje waar we het meer helemaal voor onszelf blijken te hebben én in de zon urenlang heerlijk een boek kunnen lezen. En Billy? Hij gedraagt zich in de boot alsof kanoën de gewoonste zaak van de wereld is (maar heeft niet door dat wij steeds ons gewicht moeten verplaatsen als Billy zijn kop weer eens over de andere boeg wil gooien).

unnamed-op-maatimg_1192-op-maat

img_1199-op-maatimg_1039-op-maat

img_1267-op-maatOp een volgende vrije dag zijn we een dagje op en neer gereden naar Stockholm. Wat een geweldige stad! De stad is verspreid over meerdere eilanden met elk een eigen karakter. Het oude stadscentrum Gamla Stan is übertoeristisch in de hoofdstraat, maar de kleine straatjes er omheen geven de meer authentieke doorkijkjes. Het is zomers weer, dus we struinen ook nog wat verder weg van het centrum. img_1280-op-maatNa een heerlijke lunch buiten, hoppen we met de veerboot nog een eilandje verder om langs een rijtje voor-elk-wat-wils musea te wandelen (Voulez vous… The ABBA Museum?!). Billy heeft het echter niet zo op musea (en vice versa) en zo belanden we in het prachtige stadsbos waar hij nog even ‘los’ kan. Ook nemen we met een heerlijke fika (koffie met gebak) in het stadspark alvast een voorproefje op Maamkes 39e verjaardag.img_1260-op-maat

Aanvankelijk was het dus ons plan om de dag vóór Maamkes verjaardag (de 20e) weer door te reizen. Nu kregen we afgelopen dinsdag vrij en hebben we er een relaxed Zweeds buitendagje van gemaakt (met in de vroege ochtend een ‘nieuwjaarsduik’ in het meer én uiteraard weer mét fika!)!

Met een tevreden en goed gevoel sluiten we deze periode workaway hier nu af en nemen we afscheid van deze plek, de vrouw des huizes en onze collega-workawayers (waar we het overigens heel gezellig mee gehad hebben). Vandaag trekken we weer verder (noordwaarts)!

img_1272-op-maat

11 reacties

  1. Maamke een verlate van harte gefeliciteerd uit Arnhem, waar morgen module 6 begint.

    Hele mooie foto’s en weer reuze bedankt voor die bijzondere verhalen.

  2. Wat een verhaal! Weer heerlijk om te lezen. Gelukkig voelen jullie je nu nuttig en hangt er nu een betere sfeer.

    Super leuk dat Billy zo geniet. Dat geeft jullie ook vrijheid!

    Geniet ervan! X

  3. Wat heerlijk dat jullie naast helpen, werken, runnen, wel de ruimte hebben om te kunnen genieten van het Zijn in de omgeving, een boek, prachtige stad, natuur en elkaar..
    De foto’s geven een prachtig beeld van een heerlijke nazomer met de mooiste kleuren en vooral de stilte, rust en wijdsheid of weidsheid ;-) komt goed over hoor..
    Lieve Maamke, alsnog ontzettend gefeliciteerd (ook Bart) met je verjaardag en wens jou een heel mooi nieuw jaar toe. Liefs..

  4. Weer mooi om te lezen en hoe jullie omgegaan zijn met het dilemma “blijven” danwel “vertrekken”. Jullie besluit om te blijven, valt uiteindelijk voor beide partijen positief uit, wat een mooie ervaring. Maam, proficiat met je verjaardag….. Dank je wel voor weer een kijkje in jullie “reis-keuken” !! Betty

  5. Hallo lieverds, nog van harte gefeliciteerd Maamke! ? wat geniet ik van jullie verhalen, brede glimlach en van De uitstraling van Billy de nomadehond :-))

    Bij t lezen Vd verhalen voel ik mijn nomadenbloed stromen. Ik wil ooooooook weer ?

    Idd de grens van geven en nemen, een belangrijke om te bewaken (zijn er genoeg die niet onbaatzuchtig willen nemen ?) doen jullie super goed??
    ??

  6. Ria en Frans Roeloffzen

    Jullie zijn geweldige ambassadeurs voor Zweden! Alleen de plaatjes nodigen al uit. Ze roepen bij ons herinneringen op aan de keren dat wij er geweest zijn voor de presentatie van een nieuw Volvo-model.
    Zijn jullie eigenlijk viseters? Het proberen waard, daar!
    Ja, en Billy: waar jij naar kijkt, Maamke, kijkt hij ook. Mooie hond. Hij wéét het, hij weet het heel goed….
    Wij verheugen ons alweer op jullie volgende verslag.
    Blijf genieten!! Lieve groet, Ria – Frans

  7. Wauw, Billy past echt heel goed in dat landschap (jullie ook hoor, haha), wat een mooierd!
    En Gamla Stan ziet er ook echt schattig uit zeg (ook op Google :-)).
    Het blijft elke keer een leuke verassing waar jullie zijn op het moment van schrijven en wat de volgende bestemming gaat zijn. Maar wacht, het pad is het doel (uitspraak bij jullie wel bekend, haha) en dat blijkt uit jullie ervaringen op dit adres.Mooi om te lezen hoe jullie omgaan met jullie insteek, de onuitgesproken verwachtingen en jullie grenzen.

    Goede reis naar het noorden.
    Liefs,
    Xandra

  8. Wat heb ik weer genoten van jullie verslag en de prachtige foto’s. Die Billy is toch een echte koning: wat staat die daar nou toch stoer in de kano en ook aan de rand van het water, zijn silhouet weerspiegelt zich magisch in het stille, donkere wateroppervlak. Ik wens jou Maamke een fijne verjaardag toe (de taart heb je al twee keer gegeten!) en heel veel plezier samen op het volgende adres. Het blijft een spannend avontuur jullie reis en ik leef intensief met jullie drie mee. Ik ken weinig anderen die zo het onbekende omarmen, en het gemak als ook het ongemak mee nemen. Liefs van Noor

  9. Weer een mooi verhaal met een boodschap, de mens denkt soms dingen en zonder ze uit te spreken heb je verwachtingen van de ander, of krijg je begrip!??
    Wat ervaren jullie prachtige dingen ……… zelfs Billy beleeft ook van alles, wanneer krijgt hij de eerste aanbiedingen voor in een film mee te spelen?
    Of is hij zo voorbeeldig om straks mee te mogen naar India:-):-):-)
    Leuke foto‘s en het was weer meegenieten van jullie bijzondere reis, dank je wel!
    Heel veel liefs uit nog steeds een heel zonnig Helvoirt

  10. Ha Maamke en BArt,
    Wat een toevalligheid! Wij hebben een vriend die dichtbij het hotel woont waar jullie zitten/hebben gezeten. We kennen de plek omdat we daar heerlijk hebben geluncht. Mooi zoals jullie de toch wat lastige situatie hebben opgelost. Dana is een oefening he?

    Liefs
    Mirjam en David

  11. Ooooohhh wat schrijf je toch leuk en wat een zalige foto’s om naar te kijken! Ik heb jouw tip uiteraard ook opgevolgd en net terug van mijn 3 weekse trip: zuid italie! Prachtig. Geniet van je verjaardag!! Alvast van harte. En ik lees dat jullie verser noordwaarts gaan! Mochten jullie in de buurt van Asele komen, mijn oude buren hebben daar een hostel (gafsele).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *