7. Eenenzestig en een kwart husky’s

Inmiddels zitten we midden in herfstige, kleurrijke, taferelen met al vaak een winters tintje (vrieskou, droog en zonnig).

Vanuit ons laatste Workaway adres zijn we, met tussenstops op wildkampeerplekken, zo’n 500 km verder noordwaarts gereden. Vervolgens hebben we de pootjes van de caravan uitgedraaid op een camping in de buurt van het populaire wintersportplaatsje Åre. De camping ‘Ristafallet’ is vrijwel uitgestorven maar stil is het allerminst: we staan pal naast een imposante, bulderende waterval.
Onderweg daarheen hebben we twee nachten in het wild gekampeerd en met de kilometers die we aflegden werd het weer ook beduidend frisser. Het leek wel alsof we, vanuit de nazomer in Dalarna, met een sneltreinvaart midden in de herfst zijn aanbeland! De caravankachel krijgt dan ook zijn vuurdoop.

      
We hadden inmiddels wat nieuwe Workaway adressen aangeschreven, maar nog geen reacties terug ontvangen dus het doel was nog vooral om het noorden van Zweden te ontdekken én hopelijk wat Noorderlicht te ervaren. De eerste avond op de camping was het meteen raak! Een dansend groen schouwspel aan de noordelijke horizon! Nog wat bescheiden in intensiteit maar onmiskenbaar.
Dit blijkt echter nog geen reden om huiswaarts te keren want de volgende dag ligt er een reactie op de e-mat van de firma Nordic Husky Farm. 150 Kilometer ten noorden van Åre (net onder Lapland) leeft een Tsjechisch echtpaar met 61 husky’s en drie katten dat last-minute onze hulp goed kan gebruiken. We genieten nog een volle dag met een prachtige wandeling naar een bergtop in de omgeving om een dag later de pootjes van Knus weer in te draaien en die kant op te rijden.

Wat doen ze op de Nordic Husky Farm met al die honden? Om te beginnen zijn ze natuurlijk helemaal gek van sledehonden en de bijbehorende sport. Om hier geld mee te kunnen verdienen (sledehondentochten voor toeristen) én om races te kunnen voorbereiden heb je voor een langere periode een sneeuwzeker gebied nodig. In Noord-Zweden heb je bovendien de ruimte voor zo’n grote groep (stel je eens voor dat je pal naast een huskyfarm met 61 husky’s woont…). Toch is 61 husky’s wel erg veel, vinden ze zelf ook, maar het valt niet mee om afscheid te nemen van je kinderen…
Moeder natuur voorziet ze in het dagelijks leven van veel grondstoffen: natuurlijk openhaard hout maar ook veel kruiden, bessen en paddestoelen. Deze vruchten van de natuur worden zo respectvol mogelijk geoogst.

Omdat de man van Katerina vanwege werk twee weken naar zuid Zweden moet, is onze hulp zeer welkom. Zo’n grote kennel (alle hokken in de buitenlucht) geeft van vroeg tot laat werk. Het werken met de honden zelf is fantastisch: het zijn stuk voor stuk ontzettend leuke, lieve, typische, grappige en mooie honden. Qua uiterlijk soms enorm verschillend en soms moet je goed kijken om de honden te onderscheiden, vooral als je de honden na het spelen weer op de juiste plek moet zien te krijgen. We wennen echter snel aan elkaar en al gauw worden we op pootjes gedragen.

Alle honden worden dagelijks 2 maal gevoerd, waarvan een groot deel een speciaal door Katerina samengestelde vlees-met-kruidenmaaltijd voorgeschoteld krijgt. Je zou er bijna trek in krijgen. Het vlees halen ze bij de slachterij in de grote stad (140 km hier vandaan). Het zijn vooral voedingstofrijke organen van schapen en runderen die in weides hebben gegraasd en die anders in een verbrandingsinstallatie terecht zouden komen. Het vlees mogen we ter plaatse uit de afvalbakken vissen: zo’n 200 kilo is in de herfst nodig om een week goed door te komen. Op de Farm snijden we het vlees buiten op het erf eerst in stukken (het aroma van een koemaag is niet om over naar huis te schrijven) om deze vervolgens ook zelf tot gehakt te malen. Je voelt je boer en slager tegelijk en krijgt meteen een anatomieles cadeau.

De kost voor de honden is hier dus zeer goed verzorgd en ook voor Billy (met zijn kwart husky bloed) wordt de tafel gedekt. Onze gastgevers koken voor zichzelf bij voorkeur vegetarisch en dus schuiven wij liever binnen aan voor een heerlijke maaltijd.
Voor het eerst sinds onze grensovergang is Knus onbewoond en slapen wij in het huis, waar we een eigen opgang hebben met slaap- en badkamer. Gezien de dalende temperatuur een uitkomst, zeker omdat Billy ook het huis in mag. De andere honden slapen alle seizoenen in de buitenlucht in een eigen hok.

Er is veel tijd voor aandacht en knuffels, soms wordt er geborsteld en de honden gaan in groepjes dagelijks los op bepaalde momenten. Billy heeft dan een plek in de voortuin (buiten het hek) en kan de groep heerlijk observeren. We hebben het idee dat hij het nogal spannend en indrukwekkend vindt en hij huilt graag mee als deze ‘wolven’ aanslaan wanneer in het donkere woud iets zich beweegt. In huis is het voor hem vooral tijd om te ontspannen. Er zijn ook 2 gepensioneerde huishonden. Billy wordt direct door deze dames geaccepteerd en zo is het ook binnenshuis een gezellige beestenboel.

De kennels en de speelweiden moeten elke ochtend schoongemaakt worden. En tsja, het blijkt lastig om er zelf schoon bij te blijven. Je ontwikkelt gaandeweg een bepaalde oplettendheid voor donkerbruine tinten én een zekere lichtvoetigheid, maar dat goedje vindt ongemerkt toch z’n weg naar je zolen. We zijn niet vies van werken, maar worden het wel…
In onze vrije tijd wandelen we vooral met Billy in de wildernis. Veel meer is er ook niet te doen in deze omgeving. We plukken veel blauwe bessen en cranberry’s, lopen behoedzaam om de berenpoep heen en hopen op een glimp van een eland. Spannende ontmoetingen blijven (gelukkig?) uit maar herten én elanden worden wel gespot!

Eigenaresse Katerina is specialist op het gebied van natuurlijke hondenvoeding en kruiden. De meeste kruiden die ze nodig heeft voor haar klanten en eigen honden, groeien in de directe omgeving. Ook past ze waar nodig Reiki toe op haar eigen honden, die al met al tot op hoge leeftijd (zelfs tot 12 jaar) aan races kunnen deelnemen. Tijdens onze vele gesprekken deelt ze haar kennis graag en daarbij is ze ook enorm geïnteresseerd in Shiatsu en de 5 Elementenleer van de Chinese Geneeskunde. Er ontstaat een boeiende uitwisseling van informatie tussen Katerina en Maamke en ze zijn het al snel eens dat shiatsu voor haar honden zeker meer zou kunnen betekenen. Voor de website van Katerina zie: www.katerinasnaturalway.com

Inmiddels zijn er alweer zo’n kleine 2 weken verstreken en zit ons bezoek er alweer op, Katerina en Jachym gaan namelijk naar Tsjechië en voor die periode is er hulp van vrienden ingeschakeld. De afgelopen periode hier hebben we geen wifi gehad. Het ‘dorp’ telt slechts 5 inwoners en blijkbaar is de urgentie van de kabelexploitant om het internet te fixen dan minder hoog.. Ons vizier blijft nog even op het noorden gericht maar eerst even terug naar de bewoonde wereld met wifi zodat we deze blog nu kunnen versturen (en om te lezen of we nog iets gemist hebben)!